Moving Forward for Broken Bones – Tanzania
Maandag 10 maart 2025
Botbreuken ten gevolge van trauma vormen een toenemend probleem in lage- en middeninkomenslanden, waaronder Tanzania. Volgens de WHO is het aantal doden door onbedoeld letsel wereldwijd zelfs hoger dan dat van malaria, tuberculose en HIV/AIDS samen, goed voor maar liefst 8% per jaar. In rurale gebieden van Tanzania bestaat een grote kloof in de zorg voor botbreuken, tussen ziekenhuizen en de ‘informele’ zorg van ‘Traditional Bonesetters’. Deze laatste groep houdt zich sinds jaar en dag bezig met het verzorgen van gebroken botten en is diep verweven in de lokale cultuur. Ze zijn zowel financieel als geografisch makkelijker bereikbaar dan het ziekenhuis, waardoor ze de voorkeur genieten van vrijwel alle lagen van de bevolking. Echter, de middelen van ‘Traditional Bonesetters’ zijn vaak onvoldoende, vooral bij gecompliceerde of open botbreuken. Wanneer deze patiënten niet tijdig in een ziekenhuis worden behandeld, kunnen ernstige complicaties optreden met blijvende invaliditeit als gevolg.
De kloof tussen ziekenhuizen en ‘Traditional Bonesetters’ leidt dan ook tot veel wederzijdse kritiek, rivaliteit en, in veel gevallen, ondermaatse zorg. Met het project ‘Building Bridges for Broken Bones’ hebben we een samenwerking tot stand gebracht, gebaseerd op wederzijds respect en ondersteund door een gezamenlijk triage- en behandelprotocol. Toch blijkt dat een deel van de patiënten die een operatieve behandeling nodig hebben, deze afwijst. De belangrijkste barrière die zij noemen, is angst voor mogelijke complicaties zoals kanker, chronische pijn of vertraagde genezing. Deze misvattingen gaan ten koste van de kwaliteit van zorg, maar naar onze mening kunnen ze worden opgelost door de formele en informele zorg verder met elkaar te verweven. Met andere woorden: De brug is geslagen – nu is het tijd om het netwerk dieper te verankeren in de lokale gemeenschap. Moving Forward for Broken Bones!
Luuk Hoppenreijs – Geneeskunde, Radboud Universiteit Nijmegen